Ημερίδα με θέμα «Νέες Τεχνολογίες στην Ειδική και Συμπεριληπτική Εκπαίδευση» συνδιοργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Λεμεσού και το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
Το Πανεπιστήμιο Λεμεσού και το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής συνδιοργάνωσαν το Σάββατο, 8 Νοεμβρίου 2025, στην Αθήνα, την ημερίδα «Νέες Τεχνολογίες στην Ειδική και Συμπεριληπτική Εκπαίδευση: Δυνατότητες, προκλήσεις και προοπτικές». Η ημερίδα σημείωσε μεγάλη επιτυχία, με αθρόα προσέλευση. Συγκεκριμένα, η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε από το Τμήμα Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Λεμεσού και το Τμήμα Βιοϊατρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, στο πλαίσιο του εξ αποστάσεως Διαπανεπιστημιακού και Διακρατικού Μεταπτυχιακού Προγράμματος «MEd Ειδική Αγωγή και Νέες Τεχνολογίες». Η θερμή ανταπόκριση εκπαιδευτικών, στελεχών και επαγγελματιών του χώρου κατέδειξε την ανάγκη για σύγχρονα, εφαρμόσιμα εργαλεία συμπερίληψης, εμπλουτισμένα με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, συμπεριλαμβανομένης και της τεχνητής νοημοσύνης.
Οι εργασίες ξεκίνησαν με θερμούς χαιρετισμούς από τον Καθηγητή Δημήτρη Χανιώτη, Πρόεδρο του Τμήματος Βιοϊατρικών Επιστημών του ΠΔΑ, και την Καθηγήτρια Ευσταθία Παπαγεωργίου, μέλος του Συμβουλίου Διοίκησης. Ακολούθησε παρουσίαση του Διαπανεπιστημιακού Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Ειδική Αγωγή και Νέες Τεχνολογίες» από τον Δρ. Παναγιώτη Κοσμά, Επίκουρο Καθηγητή, Διευθυντή του προγράμματος και Πρόεδρο του Τμήματος Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Λεμεσού, με έμφαση στη σύνδεση θεωρίας και πράξης και στις διεπιστημονικές συνέργειες.
Κεντρικός ομιλητής της ημερίδας ήταν ο Δρ. Σπύρος Σούλης, Καθηγητής Ειδικής Αγωγής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, με την ομιλία «Ειδική Εκπαίδευση στην Ελλάδα: Από την εμπειρία του χθες στις ψηφιακές προκλήσεις του σήμερα», όπου αναδείχθηκαν ζητήματα ισότιμης πρόσβασης, υποστηρικτικών ρυθμίσεων αξιολόγησης και αξιοποίησης της τεχνολογίας. Στη συνέχεια, ο Δρ. Κυριάκος Δημητρίου, Επίκουρος Καθηγητής Ειδικής και Συμπεριληπτικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Λεμεσού, παρουσίασε το θέμα «Σχεδιάζοντας για όλους: Τεχνολογικές προσεγγίσεις στη Συμπεριληπτική Εκπαίδευση», δίνοντας πρακτικά παραδείγματα εργαλείων βοηθητικής τεχνολογίας και στρατηγικών διαφοροποίησης της διδασκαλίας, με έμφαση στον Καθολικό Σχεδιασμό για τη Μάθηση.
Η συζήτηση στρογγυλής τραπέζης οργανώθηκε γύρω από στοχευμένα ερωτήματα από τον συντονιστή Δρ. Παναγιώτη Κοσμά. Ξεκίνησε με κοινή, σύντομη τοποθέτηση όλων για τη σχέση Τεχνολογίας-Τεχνητής Νοημοσύνης και Ειδικής/Συμπεριληπτικής Εκπαίδευσης στο σημερινό σχολείο, με αναφορά στη μεγαλύτερη ευκαιρία και στον μεγαλύτερο κίνδυνο. Στη συνέχεια, ο Καθηγητής Σπύρος Σούλης τοποθετήθηκε για τον σχεδιασμό εγγενώς συμπεριληπτικών φυσικών και ψηφιακών μαθησιακών περιβαλλόντων πριν από τις εξατομικευμένες παρεμβάσεις. Η Καθηγήτρια Κατερίνα Κασιμάτη ανέλυσε πώς μεταφράζονται οι αρχές της συμπερίληψης στην αξιολόγηση στην Ειδική Αγωγή, με πρακτικές και εργαλεία, ενώ ο Δρ. Φίλιππος Κατσούλης εστίασε στα ρεαλιστικά οφέλη των υφιστάμενων τεχνολογιών και στον ρόλο της ΤΝ υπό τις πραγματικές προκλήσεις του σχολείου. Ακολούθως, η Δρ. Αργυρούλα Πέτρου ανέδειξε τα κλειδιά για ουσιαστικές συνεργασίες σχολείου-οικογένειας-διεπιστημονικής ομάδας στα Εξατομικευμένα Εκπαιδευτικά Προγράμματα, με τη στήριξη ψηφιακών εργαλείων, και ο Δρ. Συμεών Νικολιδάκης συζήτησε πώς η τεχνολογία, και ειδικότερα η ΤΝ, μπορεί να υπηρετήσει ένα σχολείο για όλους, αποφεύγοντας τη διαιώνιση ανισοτήτων. Η συζήτηση ολοκληρώθηκε με κοινή καταληκτική τοποθέτηση και με την πρόσκληση προς κάθε εκπαιδευτικό να υιοθετήσει ένα απολύτως ρεαλιστικό βήμα από την επόμενη σχολική ημέρα, σχετικό με την Ειδική/Συμπεριληπτική Εκπαίδευση και τις ψηφιακές τεχνολογίες, ενώ προβλέφθηκε χρόνος για ερωτήσεις από το κοινό.
Η ημερίδα ολοκληρώθηκε με συμπεράσματα που υπογράμμισαν ότι οι νέες τεχνολογίες -και ιδιαίτερα η τεχνητή νοημοσύνη- μπορούν να λειτουργήσουν ως καταλύτης για ουσιαστικές, βιώσιμες πρακτικές συμπερίληψης, όταν εντάσσονται σε παιδαγωγικά τεκμηριωμένα σχέδια, με σαφείς ηθικές δικλίδες ασφαλείας και συνεχή επαγγελματική ανάπτυξη. Η δικτύωση που ακολούθησε ενίσχυσε τις προοπτικές συνεργασιών μεταξύ πανεπιστημίων, σχολικών μονάδων και φορέων, με στόχο τη δημιουργία μαθησιακών εμπειριών που ανταποκρίνονται στις ανάγκες όλων των μαθητών και μαθητριών.